SEJARAH PENUBUHAN
LEMBAGA KEMAJUAN PERTANIAN MUDA
Anda berada di sini: LAMAN UTAMA / MAKLUMAT KORPORAT / SEJARAH PENUBUHAN
Padi adalah merupakan salah satu sumber tanaman yang terpenting dalam peradaban dunia. Dalam sejarah kemajuan
manusia, sudah diperlihatkan bahawa era pertanian moden telah berkembang dengan pesatnya dari zaman dahulu
sehinggalah datangnya zaman millenium. Sebagai insan yang dapat membawa kebaikan kepada semua makhluk di muka
bumi ini, sektor-sektor yang berkembang pada peradaban Islam memiliki banyak kelebihan yang sangat jauh dan baik
daripada barat pada masa lalu. Perkembangan peradaban dimulai dari berkembangnya ilmu pengetahuan yang digunakan
untuk membantu umat manusia dalam mengelola segala urusan kehidupannya.
Perubahan yang berlaku seharusnya boleh dijadikan contoh pada masa sekarang, di mana saat ini masyarakat mengalami
ketidakstabilan dari banyak sektor yang menguruskan kehidupan. Salah satu sektor penting yang termasuk di dalam
memenuhi hajat setiap manusia adalah sektor pertanian. Dalam hal ini, pertanian memiliki peranan yang utama dan
penting untuk diuruskan dalam mendukung sektor kehidupan lainnya. Perubahan masa telah menunjukkan bahawa
perkembangan di sektor pertanian telah jauh maju ke hadapan dengan pelbagai ilmu-ilmu serta maklumat terbaru.
Berikutan dengan kejatuhan harga dalam pasaran timah dan getah di dalam tahun dua puluhan. Kerajaan Kolonial
British telah mula mengambil langkah ke arah meningkatkan pengeluaran beras tempatan. Sebelum itu, kerajaan
di dalam perdagangan timah dan getah hanya membuat kerajaan Kolonial British lebih mengutamakan mengimport
beras daripada memajukan perusahaan padi tempatan.
Namun, sektor pertanian telah menyumbang kepada asas pembentukkan ekonomi Malaysia di dalam era selepas
merdeka dengan sumbangan kepada KDNK negara sebanyak 46% pada tahun 1957. Pada masa tersebut, aktiviti
ekonomi penduduk lebih tertumpu kepada pertanian dan perlombongan. Bilangan pekerja yang menceburi sektor
ini pada tahun 1966 adalah 80.3%.
Beras merupakan komoditi strategik kepada negara kerana ianya merupakan makanan ruji hampir kesemua penduduk di Malaysia.
Pada masa yang sama komoditi ini adalah penting kepada kestabilan dan pertumbuhan penduduk kerana pengguna khususnya
membelanjakan sebahagian besar daripada pendapatan mereka bagi membeli beras.
Bermula dari tahun 1955 dan berlanjutan sehingga beberapa tahun selepas kemerdekaan, kecukupan beras menerusi
pengeluaran tempatan telah menjadi dasar utama kerajaan. Selaras dengan dasar tersebut, kerajaan telah melancarkan
beberapa projek pertanian di bawah Rancangan Malaysia Pertama (1965 – 1970), yang terbesar diantara projek-projek
tersebut ialah Rancangan Pengairan Muda.
Cadangan awal Projek Pengairan Muda ini telah diutarakan oleh Jabatan Parit dan Taliair Persekutuan dalam tahun 1950an.
Di antara tahun 1960 hingga 1964, firma perunding Sir William Halcrow adng Partner (United Kingdom) telah diberi tugas
menjalankan kajian kemungkinan terhadap pelaksanaan Projek Pengairan Muda. Laporan akhir kajian telah diserahkan kepada
kerajaan dan juga Bank Dunia pada awal tahun 1965.
Seawal September 1964, kerajaan telah memohon pinjaman daripada Bank Dunia bagi membiayai sebahagian daripada kos
pembinaan projek dengan sebahagian lagi ditanggung oleh kerajaan sendiri. Bank Dunia menyiapkan penilaian akhir
terhadap cadangan Projek Pengairan Muda antara Februari – Mac 1965. Seterusnya pada 16 November 1965 pinjaman sebanyak
US$45 juta telah diluluskan dan perjanjian ditandatangani pada hari berikutnya. Pinjaman tersebut mula berkuatkuasa
pada 1 Februari 1966.
Kerja-kerja pembinaan telah dimulakan dalam bulan April 1966. Pada awal tahun 1970, peringkat pertama pengairan telah
dimulakan di kawasan seluas kira-kira 33,600 hektar bagi tanaman luar musim. Pengairan ke kawasan-kawasan selebihnya
dilaksanakan dalam empat peringkat yang diselesaikan dalam tahun 1974.
Dasar Kerajaan pula telah telah berubah daripada semata-mata mengeluarkan beras yang cukup kepada satu lagi dasar bagi
meningkatkan pendapatan serta kesejahteraan masyarakat tani.
Di bawah Rancangan Pengairan Muda, satu sistem pengairan dan penyaliran disediakan di sebahagian kawasan
daratan Barat Kedah dan Perlis bagi membolehkan penanaman padi diusahakan dua kali setahun. Punca-punca
air yang ada adalah terdiri dari hujan yang turun terus di bendang, air yang mengalir dari sungai-sungai
semulajadi dan air yang ditakung di kolam-kolam takungan Muda dan Pedu. Punca-punca air ini diintegrasikan
ke dalam satu sistem bagi memenuhi keperluan untuk tanaman kedua-dua musim.
Pembinaan dua buah empangan di hulu Sungai Muda dan hulu Sungai Pedu, iaitu kira-kira 80 km ke Timur kawasan
projek, telah membentuk kolam-kolam takungan Muda dan Pedu. Air dari Kolam Muda dialirkan ke Kolam Pedu
melalui Terowong Saiong yang dibina di bawah tanah sepanjang kira-kira 7.2 km. Air dilepaskan dari Empangan
Pedu ke Sungai Pedu dan mengalir melalui Sungai Padang Terap sehingga sampai di Alator Pelubang. Di Alator
Pelubang aliran air dipecahkan kepada dua saluran, iaitu Terusan Besar Utara dan Terusan Besar Selatan.
Air dari terusan ini pula akan memasuki terusan-terusan cabang dan ke taliair-taliair agihan sekunder
sebelum memasuki kawasan sawah. Selain daripada itu sistem perparitan, jalan-jalan ladang,
permatang-permatang pantai disamping berbagai binaan lain yang berkaitan juga telah dibina.
Keseluruhan projek telah menelan belanja sebanyak kira-kira $238 juta.
Di peringkat awal pelaksanaan, Rancangan Pengairan Muda adalah sebagai projek kejuruteraan semata-mata.
Tanggapan umum dikala itu ialah pembangunan yang berasaskan pertanian akan tercetus dengan sendirinya
dengan adanya kemudahan-kemudahan asas yang disediakan oleh kerajaan. Tiada perancangan yang teliti
dibuat untuk menyelaraskan secara terperinci peranan yang perlu dimainkan oleh beberapa Jabatan Parit
dan Taliair serta Jabatan Pertanian.
Pada pertengahan tahun 1967, iaitu setelah kerja-kerja pembinaan berjalan selama satu setengah tahun,
barulah disedari tentang ketidaklengkapan perancangan awal. Ekoran daripada itu sebuah Pejabat Pegawai
Penyama Projek telah ditubuhkan di bawah Kementerian Pertanian pada bulan Ogos 1967 dan ditadbirkan di
Kuala Lumpur. Oleh kerana pejabat ini tidak dapat berperanan dengan berkesan, pentadbiran pejabat ini
telah berpindah ke Alor Star pada tahun 1969. Sungguhpun demikian, program pembangunan tidak dapat
dirancang dan dilaksana dengan sempurna kerana kuasa eksekutif yang ada pada Pegawai Penyama adalah
terbatas disebabkan perbezaan bidang kuasa yang wujud di antara beberapa Jabatan Negeri dan Persekutuan.
Sementara itu pula, kedua-dua Kerajaan Negeri Kedah dan Perlis menghadapi kesulitan untuk menanggung
perbelanjaan pembangunan serta perbelanjaan operasi dan penyenggaraan projek.
Oleh itu, kerajaan telah mengambil keputusan untuk menubuhkan sebuah badan berkanun bagi menggantikan
Pejabat Pegawai Penyama Projek. Pada 30 Jun 1970 lahirlah Lembaga Kemajuan Pertanian Muda di bawah
satu dekri darurat dengan nama mula iaitu Pihak Berkuasa Kemajuan Pertanian Muda. Perasmiannya telah
dilakukan oleh Allahyarham Tun Hj. Abdul Razak Hussein selaku Pemangku Perdana Menteri Malaysia merangkap
Pengarah Gerakan di dalam satu upacara di Bangunan Balai Besar, Alor Star, Kedah Darul Aman.
Penubuhan MADA telah diluluskan oleh Parlimen di bawah Akta 70, Akta Lembaga Kemajuan Pertanian Muda,
Tahun 1972. Dibawah Akta tersebut, tugas-tugas MADA telah digariskan seperti berikut :-
Dua matlamat utama dibentuk oleh MADA, yang diasaskan kepada aspek-aspek kemanusiaan dan komoditi. Matlamat-matlamat tersebut ialah :-
Peranan utama yang dimainkan oleh MADA ialah mendorong, menggerak dan menyatukan petani-petani ke dalam
satu masyarakat yang dinamis dan progresif. Merekalah yang akan mencetuskan pembangunan pertanian,
ekonomi dan sosial di mana akan sentiasa berlaku proses keperluan serta peluang-peluang baru. Struktur
organisasi MADA telah dibentuk menggabung perkhidmatan-perkhidmatan pentadbiran, kejuruteraan, pertanian
dan latihan ke dalam satu pengurusan yang fleksibel.
Perancangan yang bersepadu yang menggabung tenaga kepakaran dari dalam dan luar jabatan telah menjadi amalan
utama bagi mencari kata sepakat terhadap menentukan program yang terbaik untuk dilaksana. Menerusi konsep
Pembangunan Kawasan, Kawasan Muda telah dibahagikan kepada 27 lokaliti pembangunan yang pengawasannya
dikendalikan menerusi pejabat-pejabat di empat daerah MADA. Di setiap lokaliti pula didirikan kompleks
geraktani yang juga menjadi pusat gerakan pertubuhan peladang kawasan.